Udruženje Kraljevina Srbija vas sa ponosom obaveštava da je naš pokrovitelj NjKV Prestolonaslednik Aleksadar, na predlog Upravnog odbora Udruženja, rešio da odlikuje gospodina Ljubomira Radojlovića, člana Upravnog odbora, ordenom Krune 2. stepena i gospođu Mirjanu Čanić – Radojlović, članicu Saveta Udruženja, ordenom Svetog Save 2. stepena za zasluge za Kraljevki dom, narodno i opšte dobro i za celokupan životni rad. Oba ordena će biti proklamovana na Sretenje 2018. godine.
Udruženje Kraljevina Srbija najiskrenije čestita našem čika Ljubi i baka Mirjani na ovom zasluženom priznanju!
Lojalnost Kruni i Domu Karađorđevića, porodica Radojlović pokazuje bezmalo čitava dva veka. Podaci o najstarijim precima ove porodice, dostojni su poštovanja. Radojlo Vukotić je još iz vremena pre Prvog srpskog ustanka bio u bliskim vezama sa Đorđem Petrovićem. Za vreme samoga ustanka Radojlo Vukotić, po kome porodica Radojlović nosi prezime bio je zadužen za kopanje rude na planini Rudnik i njen transport i prodaju Austriji, kako bi se tim novcem kupovala džebana za ustaničku vojsku.
Sreski načelnik kapetan Petar (Radojla) Radojlović, usvojen je od strane Stamenke Čarapić (rođene Karađorđević), najmlađe kćerke besmrtnog Vožda Karađorđa, nakon pogibije Radojla Vukotića i sina vojvode Vase Čarapića, Ilije Čarapića, prvog upravnika (gradonačelnika) Beograda. Porodica Radojlović nasledila je sve predmete vojvode Ilije Čarapića, kao što je njegov vojvodski pečatni prsten i dr. U njihovoj porodičnoj grobnici na Novom groblju u Beogradu sahranjeni su vojvoda Ilija Čarapić i Stamenka Čarapić, rođ. Karađorđević. Petar Radojlović je poznat i po tome što je po odlasku Turaka 1862. srušio je tvrđavu Soko Grad kod Krupnja.
Ljubomir (Petra) Radojlović je bio prijatelj NjV Kralja Aleksandra I i čuvenog vojvode Živojina Mišića. O njemu između ostalog, govori vojvoda Mišić u svojim uspomenama, sa velikom zahvalnošću, jer mu je u vreme prvog penzionisanja Ljubomir pomogao da organizuje porodični život pozajmljujući mu veća sredstva za zidanje kuće u Deligradskoj ulici.
Njegov sin, đeneralštabni potpukovnik jugoslovenske kraljevske vojske Miloš Lj. Radojlović je učestvovao u Drugom svetskom ratu, na položaju komandanta Banata i mlavsko-smederevske grupe korpusa Jugoslovenske vojske u Otadžbini i delegata Vrhovne komande u Šumadijskoj grupi korpusa, a na samom kraju rata bio je postavljen za Komandanta svih Šumadijskih trupa. Posle rata osuđen na smrt, a potom na petnaest godina robije. Proveo je u zatvoru 10 godina. Potpukovnik Miloš Lj. Radojlović, bio je oženjen Smiljom Banić, sa kojom ima sina Ljubomira Radojlovića, arhitektu.
Gospođa Mirjana Čanić-Radojlović, supruga gospodina Ljubomira, unuka je armijskog đenerala Stevana Hadžića, ministra vojske, mornarice i vazduhoplovstva Kraljevine Jugoslavije u četiri mandata. Interesantan je podatak da je đeneral Hadžić, u svojstvu prvog ađutanta NjV Kralja, prisustvovao porođaju NjV Kraljice Marije prilikom rođenja NjV Kralja Petra II, 6. septembra 1923. godine.
General Stevan Hadžić oženio se 1901. godine Jelisavetom – Elom, ćerkom konjičkog pukovnika Aleksandra Simonovića i Milice rođene Spasić, kasnijom dvorskom damom kraljice Marije. Imali su sina Vojislava i ćerku Olgu koja se 1927. godine udala za konjičkog pukovnika Nikolu Čanića, čija je ćerka dr Mirjana Čanić-Radojlović
Sledeći predački zavet, gospođa Mirjana Čanić –Radojlović i gospodin Ljubomir Radojlović iako u poznim godinama na polovini devete decenije svoga života i danas bezrezervno iskazuju vernost i požrtvovanje plemenitim težnjama da naša Otadžbina ponovo bude monarhija, ne odričući se odanosti Kraljevskom domu i pored svih životnih strahota koje su preživeli u periodu komunističkog režima, od oduzimanja celokupne imovine čija se vrednost procenjuje na više desetina miliona evra do višegodišnjeg tamnovanja u zatvorima i svakakvim ličnim poniženjima. Isto tako, skrećemo pažnju da je gospodin Ljubomir Radojlović jedan od najzaslužnijih pojedinaca za sudsku rehabilitaciju đenerala Dragoljuba Mihailovića, imajući u vidu njegovo zalaganje dugo 25 godina kao člana, a potom i generalnog sekretara Udruženja pripadnika Jugoslovenske vojske u Otadžbini 1941-1945. godine Begrad. Gospođa Mirjana je svoj život posvetila restituciji i povraćaju bespravno oduzete imovine građana nakon dolaska komunističkog režima na vlast.
Porodica Radojlović je najveći dobrotvor Udruženja Kraljevina Srbija, ustupili su velike i reprezentativne prostorije u samom centru Beograda u Vlajkovićevoj ulici na besplatno korišćenje za potrebe sedišta našeg Udruženja, koje koristimo već pune tri godine.
